اقیانوس های آبی همه صنایعی هستند که امروزه وجود ندارند – فضای بازاری ناشناخته. اقیانوس های قرمز تمام صنایعی هستند که امروز وجود دارند – فضای بازاری شناخته. فضای شناخته شده بازار “اقیانوس های آبی” کشف نشده و آلوده به رقابت ، از نظر فرصت و رشد وسیع ، عمیق و قدرتمند هستند.
استراتژی اقیانوس آبی چطور به وجود آمد؟
کتاب استراتژی اقیانوس آبی blue ocean strategy book)) یک تئوری بازاریابی و عنوان کتابی است که در سال ۲۰۰۴ توسط W. Chan Kim و René Mauborgne ، استادان دانشگاه هاروارد و مدرسه کسب و کار INSEAD، تألیف شده است. استراتژی اقیانوس آبی نتیجه دو دهه تحقیق و مطالعه بر روی بیش از ۱۵۰ حرکت استراتژیک دنیا در بیش از ۳۰ صنعت متفاوت در طی ۱۰۰ سال گذشته است.
استراتژی اقیانوس آبی چیست؟
استراتژی اقیانوس آبی تقاضای جدیدی ایجاد می کند. شرکت ها به جای جنگ بر سر جمع شدن سود ، فضای بازار غیرقابل رقابت را توسعه می دهند. اقیانوس آبی اصطلاح صنعت کارآفرینی است که در سال 2005 برای توصیف یک بازار جدید با رقابت یا موانع اندک در برابر نوآوران ایجاد شده است. این اصطلاح به “اقیانوس خالی” وسیع گزینه ها و فرصت های بازار اشاره دارد که با ظهور یک صنعت یا نوآوری جدید یا ناشناخته رخ می دهد.
استراتژی اقیانوس های قرمز چیست؟
استراتژی اقیانوس قرمز همه چیز در مورد رقابت است. با شلوغ شدن فضای بازار ، شرکت ها برای سهم بیشتری از تقاضای محدود به شدت رقابت می کنند. قیانوس های سرخ نمایانگر فضای شناخته شده بازار هستند. در اینجا ، فعالان بازار درک درستی از مرزهای تعیین کننده صنعت آنها دارند. شرکت ها قوانین رقابتی بازی را می دانند و سعی می کنند برای بدست آوردن سهم بیشتری از بازار یا جلب تقاضای مشتری ، از یکدیگر بهتر عمل کنند. مدیریت در اقیانوس قرمز غلبه بر رقابت و بهره برداری از تقاضای موجود است. با این حال ، به دلیل افزایش رقابت در فضای بازار ، به دلیل افزایش رقابت ، چشم انداز سود و رشد کاهش می یابد.
اقیانوس قرمز چیست و چه تفاوتی با اقیانوس آبی دارد؟
این سوالی است که پس از شنیدن نام این دو استراتژی به ذهن خطور می کند اما جواب چیست؟ از این دو استراتژی برای توصیف بازار استفاده میشود.
اقیانوس قرمز : تمام صنایعی که امروز وجود دارند و بخش های شناخته شده بازار، در اقیانوس قرمز قرار دارند. در اقیانوس قرمز، مرزهای صنعت تعریف شده و مورد قبول واقع شده است و قوانین رقابتی بازی مشخص است.
در اقیانوس قرمز شرکت ها تلاش میکنند با عملکردی بهتر از رقبایشان سهم بیشتری از تقاضای بازار را به دست آورند. وقتی بازار مملو از برندهای مختلف میشود، سود و رشد شرکت ها پایین می آید. محصولات به اشیائی تبدیل میشوند که رقابت را پیش میبرند.
اقیانوس آبی : بر خلاف وضعیتی که در اقیانوس قرمز وجود دارد، در اقیانوس آبی صنایعی قرار دارند که شناخته شده نیستند و رقبای زیادی در آن صنایع وجود ندارد. در اقیانوس آبی بیشتر از آنکه بر سر تقاضا دعوا شود، تقاضا به وجود می آید. در این بازار فرصت مناسبی برای رشد سریع و سودآور وجود دارد.
در اقیانوس آبی رقابت بی معنا است، چراکه قوانین بازی هنوز مشخص نشده اند. اقیانوس آبی توصیف وضعیتی است که به دنبال پتانسیل کشف نشده بازار می گردد. اقیانوس آبی وسیع است و قابلیت رشد سود ده را برای برندها ایجاد میکند.
نتیجه:
رقابت در اقیانوس های قرمز یک بازی با جمع صفر است. یک استراتژی رقابتی در بازار ، ثروت موجود را بین شرکت های رقیب تقسیم می کند. با افزایش رقابت ، چشم انداز سود و رشد کاهش می یابد. ایجاد اقیانوس های آبی جمع بدون صفر است. فرصت کافی برای رشد وجود دارد که هم سودآور است و هم سریع. اگر تصمیم دارید از استراتژی اقیانوس آبی پیروی کنید ، هدف شما این نیست که از رقبای خود بهتر باشید بلکه آنها را با ایجاد یک فضای جدید در بازار بی ربط کنید.
