آموزش مهارت به نوجوانان و فرا گرفتن مهارت شغلی معمولاً سنگ بنای اقتصاد هر کشوری است. با این که خیلی از جوانان ایرانی ددر دانشگاه فارغ التحصیل می شوند و مدرک دانگاهی دارند ولی مهارت های لازم برای ایجاد شغل و به عبارتی ضریب استخدام را ندارند. حالا که در عصر دیجیتال هستیم، بیشتر از هر زمان دیگری باید از آموزش های این دنیا بهره بگیریم و سعی کنیم در عصر دیجیتال اقتصاد خود را رشد دهیم.
چطور مهارت ها را در عصر دیجیتال بالا ببریم
انتشار محتوای با کیفیت بالا
عصر دیجیتال به ما امکان می دهد که به راحتی همه داده ها و دستورالعمل ها را منظم کنیم، دانش و مطالب آموزشی و ذخیره سازی را راحت و آسان کرده و شرایط مناسبی برای رشد در اختیارمان گذاشته است. این امر از نظر کیفیت ، استاندارد بالایی را تضمین کرده است. بخش آموزش مهارت می تواند با تهیه ، تدریس و استفاده از این ویژگی عصر دیجیتال راهکارهای زیادی برای مهارت جوانان در اختیار بگذارد. از نمونه این موارد می توان به برگزاری وبینار آنلاین اشاره کرد. اگر مطالب بر اساس نیازها ، سطح دانش و بودجه زبان آموز سفارشی باشد ، به او کمک می کند تا با سرعت دلخواه خودش بیاموزد. تولید محتوای متنی بیشتر از هر وقتی در عصر دیجیتال کاربرد دارد.
امکانات آموزشی بهتر برای پشتیبانی کارکنان
در عصر دیجیتال ، شفافیت بیشتری در اکوسیستم آموزش مهارت و آموزش وجود دارد. همچنین عصر دیجیتال و دیجیتال سازی ، دولت ها و مقامات صنعت را برای شناسایی و دادن اعتبار و مجوز به برنامه ها و مطالب آموزشی آسان تر می کند. کسب و کارها و موسسات مهارت آفرین باید از این فرصت استفاده کند تا بهترین موارد موجود در بازار را در دسترس جامعه یادگیرنده خود قرار دهد. به عنوان مثال ، یک شرکت نوپا می تواند برای آموزش یا افزایش کارکنان خود به صورت آنلاین ، از مطالب راهنمای / آموزشی رهبران جهانی استفاده کند.
تعاملات زنده رایگان با یک نقطه تماس
ارائه دهندگان آموزش مهارت باید مقیاس بی سابقه ای را که عصر دیجیتال از نظر دسترسی به زبان آموزان فراهم می کند ، در اختیار بگیرند. بعد از همه گیری کرونا روند آنلاین شدن یادگیری به طرز بی سابقه ای بالا رفت و مخصوصا در ایران مطالب زیادی در فضای آنلاین قرار گرفت که دسته بندی و صحت این مطالب کاملا به هم ریخته است. در کنار بالا رفتن محتوای آموزشی، برنامه های مختلفی روی کار آمد و خیلی از اپلیکیشن ها قابلیت های رایگان ویدیویی در اختیار مخاطبشان قرار دادند. این برنامه ها و سیستم عامل ها می توانند دستورالعمل های زنده را از یک نقطه تحویل به تعداد زیادی از زبان آموزان که قبلاً تصورش را هم نمی کردیم تحویل دهند و امر یادگیری را تسهیل کنند. پس اگر محتوای درستی در اختیار مخاطب قرار بگیرد این تعاملات زنده به کمک جوانان می آید و می تواند دانش را به طور عادلانه ای در دنیا پخش کند. این امر هم زیرساخت و هم هزینه های رفت و آمد را کاهش می دهد.
انعطاف پذیری برای انتخاب آموزش آنلاین و کلاس
برخی از ارائه دهندگان محتوای آموزشی باید حواسشان باشد که هلاوه بر استفاده از راهکارهای عصر دیجیتال و فناوری های آنلاین، حضور فیزیکی را هم در نظر داشته باشند و می توانند با کمک سایر پیشرفتهای عصر دیجیتال این گزینه را بهبود ببخشند ولی نباید حذف شود. چرا که آموزش های آنلاین دسترسی به اینترنت مطلوبی می طلبد که باید در نظر بگیرید پهنای باند اینترنت و اتصالات نامنظم یک چالش اساسی در کشور ما است. کسب و کارهای آموزشی باید برای مقابله با این چالش های دنیای واقعی ، به ویژه در مناطق روستایی ، راه حل های کافی ارائه دهند.
تقاضای بیشتر برای آموزش خدمات بانکی ، مالی و IT
عصر دیجیتال و دیجیتالی سازی کسب و کارها، عصر جدیدی را ایجاد کرده است که در پی آن فن آوری های جدید بوجود آمده اند. با ایجاد یک اثر موج دار در بازار کار ایران، تقاضا برای متخصصان در زمینه بانکی ، مالی ، هوش مصنوعی ، یادگیری برنامه نویسی ، علم داده و توسعه تلفن همراه و غیره وجود دارد. این موضوع هم یک چالش است و هم یک فرصت. طبق یک شرکت ارزیابی اشتغال ، فقط ۳ درصد مهندسان در ایران دارای مهارت های فن آوری عصر جدید هستند. بدتر از این ، بیش از ۸۰ درصد مهندسان تحصیلات تکمیلی که از دانشگاه های ایران فارغ التحصیل می شوند ، کار نمی کنند. با ورود جریان اصلی به عصر دیجیتال ، این کمبود مهارت را می توان از طریق مطالب آموزشی کلاس جهانی جبران کرد.
عصر دیجیتال و دیجیتالی سازی باعث شده است که آموزش های قبلی در شغل در یک محیط شبیه سازی شده حتی بصری تر و “آماده کار واقعی” باشد. ارائه دهنده مهارت می تواند این مدل یادگیری کارآموزی را یا با یادگیری آنلاین ، در محل ، در دانشگاه یا در هر ترکیب دلخواهی ترکیب کند.
با این حال ، کاملا مشهود است که هنوز نفوذ داده ها به ویژه در مناطق روستایی یک چالش اساسی است. در بسیاری از مدل های آموزشی ، حضور فیزیکی در یک محیط بسته و مبادلات تعاملی مورد نیاز است و این فقط در آموزش کلاس امکان پذیر است. وقتی اوضاع به حالت عادی برگردد در جایی که مردم بدون هیچ مشکلی با یکدیگر ملاقات می کنند ، فقط در این صورت است که می فهمیم آیا مردم آماده سازگاری با هنجار جدید عصر دیجیتال هستند یا هنوز آموزش سر کلاس فیزیکی را برای یادگیری مهارت ترجیح می دهند.
