انتخاب پسوند دامنه برای یک آدرس دامنه ی سایت طراحی شده اجباری است ، پسوند دامنه سایت را می توان از میان گزینه های موجود و با توجه به نوع یا محل فعالیت وب سایت انتخاب نمود. پسوندهای مجاز و معتبر دامنه در واقع پسوندهایی می باشند که توسط کمیته مخصوص تایید و تصویب پسوندها یعنی ICANNN تایید شده باشند.
از نظر محدوده جغرافیایی، پسوند دامنه ها را میتوانیم به دو دسته بین المللی و ملی تقسیم‌بندی کنیم. پسوند دامنه های بین‌المللی در همه کشورهای جهان مشترک هستند و قابل استفاده است. اما دامین‌های ملی معمولا تنها در یک کشور خاص قابلیت ثبت داشته و سایت‌های آن کشور از این دامین می‌توانند استفاده کنند. به طور مثال دامین com, org, net دامین‌های بین المللی هستند. اما دامین ir. یک دامین ملی و مخصوص کشور ایران است. کشورهای دیگر نیز دامین‌های ملی مخصوص به خودشان را دارند. مثلا دامین ملی انگلیس uk. است. البته اشتباه نشود، یک وقت فکر نکنید افراد از کشورهای دیگر نمی‌توانند وارد سایت‌هایی با دامین ملی ایران شوند. همه دامین‌ها در همه کشورها قابلیت باز شدن را دارند.
این پسوندها از نظر فنی Top Level Domain یا به اختصار TLDD اطلاق می گردند که می توان آنها را در سه دسته کلی به ترتیب زیر تقسیم بندی نمود:
پسوندهای عمومی (gTLD):
این پسوند های دامنه که عبارتند از.com , .net , .org برای ثبت و استفاده عموم و هر نوع کاربری مجاز (قانونی) وب سایت قابل استفاده می باشند. ثبت این دامنه ها از طریق شرکتهایی با عنوان Registrar که توسط ICANN معتبر اعلام شده اند یا نمایندگیهای مجاز آنها امکان پذیر می باشد. هر چند دامنه های فوق هر یک از اختصارهایی برای منظور خاص اقتباس گردیده اند ( .org ارگانها و مراکز غیر انتفاعی ، .net شبکه و خدمات اینترنتی، .com بنگاهها و مراکز اقتصادی ) ولی در عمل محدودیتی برای استفاده از این پسوندهای دامنه وجود ندارد. در این میان پسوند .com بیشترین متقاضی را در برداشته که در حال حاضر بیش از چهل میلیون دامنه بر روی این سه پسوند ثبت می باشند و در حدود 90 درصد از پسوند .com استفاده شده است.
پسوندهای اختصاصی (ویژه):
پسوندهایی که افراد و سازمانهایی با مشخصات و فعالیتهای خاص بر روی آنها می توانند اقدام به ثبت دامنه نمایند یا فعالیت بر روی این پسوند ها می بایست از قوانین خاصی تابعیت بنماید. مانند .biz , .edu , .info , .gov , .int , .pro , aero, .arpa , .coop, .museumm که در هنگام ثبت یا در مدت استفاده ارائه مدارک و رعایت قوانینی خاص اجباری خواهد بود.
پسوندهای ملی (کشوری):
علاوه بر پسوندهای عمومی و خاص ، کشورهای مختلف نیز می توانند اقدام به درخواست پسوند با کد اختصاری کشور خود (دو حرفی) را بنمایند. اداره این پسوندها ، قوانین و نحوه تخصیص آنها در اختیار دولتها یا مراکز معرفی شده توسط مراجع رسمی هر کشور خواهد بود. کشورهای مختلف می توانند ثبت این دامنه ها را برای سایر ملیتها آزاد یا محدود نموده و یا بطور کلی هرگونه رویه خاصی را در این خصوص اتخاذ نمایند. پسوندهای دو حرفی بعضی از ملیتها با بعضی از کلمات اختصاری تشابه داشته که این کشورها از این فرصت استفاده نموده و به فروش عمومی پسوندهای خود اقدام می نمایند. پسوندهایی نظیر .ws , .tv , .cc , .fm , .mw , .it و غیره … از این قبیل می باشند.
بسیاری از کشورها پسوند خود را به سطوح دیگری نیز تقسیم می نمایند. مثلا .ir که پسوند کشور ایران است به .org , .net , .co , .id , edu تقسیم گردیده که بعضی از این پسوندها مخصوص فعالیتهای خاص در نظر گرفته شده اند.
